ਗਰਬਾ ਇੱਕ ਉੱਚ-ਊਰਜਾ ਵਾਲਾ ਲੋਕ ਨਾਚ ਹੈ ਜੋ ਗੁਜਰਾਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ੁਭ ਨਵਰਾਤਰੀ ਤਿਉਹਾਰ ਵਿੱਚ ਜੋਸ਼ ਅਤੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਗਰਬਾ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ‘ਗਰਭ’ ਤੋਂ ਉਤਪੰਨ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕੁੱਖ।
ਗਰਬਾ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਣ ਵਾਲੇ ਡਾਂਸਰ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਦੀਵੇ ਜਾਂ ਦੇਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਨੱਚਦੇ ਹਨ।
ਗਰਬਾ ਇੱਕ ਨਾਚ ਰੂਪ ਹੈ ਜੋ ਅਕਸਰ ਡਾਂਡੀਆ ਨਾਲ ਉਲਝਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਗੁਜਰਾਤੀ ਜਸ਼ਨ ਜੋ ਨਵਰਾਤਰੀ ਦੌਰਾਨ ਵੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਜੀਵਨ ਦੇ ਚੱਕਰ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਗਰਬਾ ਇੱਕ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਗਰਬਾ ਮਨਾਉਣ ਲਈ, ਲੋਕ ਅਮੀਰ, ਰਵਾਇਤੀ ਅਤੇ ਰੰਗੀਨ ਪਹਿਰਾਵੇ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ। ਔਰਤਾਂ ਚੰਨਿਆ ਚੋਲੀ ਪਹਿਨਦੀਆਂ ਹਨ, ਇੱਕ ਰੰਗੀਨ ਤਿੰਨ-ਪੀਸ ਪਹਿਰਾਵਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਲਾਊਜ਼, ਸਕਰਟ ਅਤੇ ਦੁਪੱਟਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਗਰਬਾ ਡਾਂਸ ਲਈ ਔਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬੰਧਨੀ ਦੁਪੱਟੇ ਵੀ ਪਹਿਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਔਰਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੀ ਸਜਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਗਹਿਣੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੇ ਹੋਰ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਝੁਮਕੇ, ਚੂੜੀਆਂ ਅਤੇ ਹਾਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮਰਦ ਆਮ ਤੌਰ ’ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਪਜਾਮਾ ਅਤੇ ਸ਼ੇਰਵਾਨੀ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ। ਸਿਰ ਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਲਈ, ਮਰਦ ਗਰਬਾ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਆਪਣੇ ਪਜਾਮੇ ਜਾਂ ਸ਼ੇਰਵਾਨੀ ਪਹਿਰਾਵੇ ਨਾਲ ਮੇਲਣ ਲਈ ਰੰਗੀਨ ਪੱਗਾਂ ਜਾਂ ਪਗੜੀਆਂ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਗੁਜਰਾਤੀ ਪਹਿਰਾਵਾ ਜੋ ਮਰਦ ਗਰਬਾ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ, ਘਾਗਰਾ ਦੇ ਨਾਲ ਕਫ਼ਨੀ ਪਜਾਮਾ ਹੈ, ਜੋ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਗੋਲ ਕੁੜਤਾ ਹੈ। ਮਰਦ ਵੀ ਕਈ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਕੁੜਤੇ ਨਾਲ ਮੇਲ ਕਰਨ ਲਈ ਰਵਾਇਤੀ ਰੰਗੀਨ ਜੈਕਟ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ। ਡਾਂਡੀਆ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਣ ਵਾਲੇ ਡਾਂਸਰ, ਜੋ ਕਿ ਨਵਰਾਤਰੀ ਦੌਰਾਨ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਨ੍ਰਿਤ ਰੂਪ ਹੈ, ਇਹ ਵੀ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਜੋ ਬਾਂਸ ਦੀਆਂ ਸੋਟੀਆਂ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜੀਵੰਤ ਰੰਗਾਂ ਨਾਲ ਸੁੰਦਰ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਂਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
